14 Personal Facts
*Originally posted in adBONtures.
1. May note din sa gilid ng BC (Birth Cert) ko. Originally kasi, ang nakalagay dun is 'male'. Badtrip no? Haha. Nagstruggle din ako sa pag-ayos nun and it took me 25 years before I finally had it changed. Hinintay ko pang mabago ung process from going through courts to submitting some requirements nalang sa City Hall. Napaayos ko naman sya nung 2014. Natakot yung asawa ko baka hindi ako mapakasalan e. Haha. Hindi naman sya naging problema sa mga schools or something kasi hindi napapansin. Hindi lang ako nakakakuha ng passport hanggat hindi yun naayos. Hindi ko din naman kailangan noon.
2. Anim kami magkakapatid, ako ung bunso. And when I say that I mean late comer, pahabol, latak, etc. Our eldest is 51yo na ata and yung sinundan ko is 14 years older than me. My parents are 74yo as of writing.
3. I am in between being an introvert and an extrovert. Ambivert ba yun? Not even sure of that. Hindi ko masabing introvert ako kasi I can be so loud naman whenever I am with friends. Makulit naman talaga ako, madaldal, maingay, maharot minsan, makwento, ganon. Pero pag hindi kasi tayo masyado pang magkakilala or close, nakikitawa lang ako, nakikiramdam. Mahiyain effect, ganun. Parang nakikiramdam lang muna, ganun.
4. Lakwatsera ako. I looooooove travelling. I love to explore the nature. May something sa magandang tanawin at fresh air na talaga namang narerefresh ako. My fave to go place is the beach. Shet. I can stay all day sa dagat lang. Sobrang love ko. Medyo takot lang ako sa gabi kasi yung sound feeling ko lalamunin ako ng dagat or magkakatsunami. Pero nangingibabaw talaga ung pagmamahal ko sa tunog ng alon at sea breeze. Meron akong mapa ng Pilipinas, ung may mga beach na nakalagay, haha. Dream kong mapuntahan yun lahat. Mister and I had a few travels. We go out of town kapag anniversary namin. Dahil dyan, frustrated travel blogger din ako. In fact, adBONtures was supposedly for our travels - both IG and blog kaso nakakadalawa palang kami simula nung kinasal kami kaya ayun. Walang nabuo sa blog ko. Haha. Yung IG meron naman. Follow nyo ko! :)
5. Frustrated photographer din ako. Actually, madami pala akong frustrations. Haha. I love taking pictures. Nung nagkatrabaho ako at nakaipon, hulaan nyo ano una kong binili? Haha. CAMERA!
6. Wala akong rebelde story o ung maagang-nabuntis-hindi-nakagraduate-story. Nasa tama naman yung timeline ng events sa buhay ko. Nakagraduate ako, nagtrabaho, nag-asawa, nagkaanak. I'm proud of it. But if there's something I regret in life, yun any yung hindi ko pinagbutihan nung college ako. Back in high school, I was an active student. Hindi ako honor pero grumaduate ako with special awards and medals mula sa mga quiz bees. Back then, sinabi ko sa sarili ko dapat mag deans list ako sa college. First year, ok naman ako. Lahat ng grades ko 1.sumthing. Pero nung lumipat ako ng school, dun na nagsimula. I was an irregular student with no particular friend. Walang constant na company kasi paiba iba ang classmates at classes ko. I felt lonely which I'm not best at. Hindi ko alam anong nangyari. Andyang tinatamad pumasok, ayoko sa prof, ganun. At the end of the sem, nakita ko may tres ako. Ayun, sunod sunod na, isang tres kada sem. Sa student council lang nagkaron ng saysay ang college life ko, sa totoo lang. Yun lang ang naging interesting, hehe. Ngayon, lagi kong naiisip, sana pinagbutihan ko. Baka nasa news din ako (nagtatrabaho) ngayon. Sad.
7. Sobrang hanga ko kay Jessica Soho nung pinadala sya sa gera at may sumabog sa likod nya pero matibay padin syang nagdeliver ng news. Di ko makakalimutan yun. Because of that, I liked Mass Comm kahit ayaw ng magulang ko kasi pinapatay daw ang mga journalist. I ended up as a Communication Arts graduate, medyo broad. Kaya kung saan ako napunta hehe. Nag work ako sa TV5, sa traffic ako napunta. Ang dami na kasi talagang sasakyan ngayon. Char! Joke lang. Traffic ng commercials - kami yung nagsschedule ng commercials sa mga palabas. Nung una, sabi ko stepping stone lang. E wala, nag enjoy at na inlove si 'neng. Naka almost 4 years din ako don. Buhay padin yung pangarap kong yun - yung mapunta sa news dept. I still have time to make it come true naman diba? Hopefully, yes.
8. Speaking of TV5, minahal ko ng sobra talaga yung company. Keber kung umuwi ako ng 12mn matapos lang yung trabaho. Medyo nakakastress yung trabaho pero yung mga tao kasi, yung mga katrabaho mo, masayang kasama. Yung kahit na magkakanda sabit sabit kayo tawanan lang. We're all in this together ang peg. Kaya kahit pano, gumagaan yung trabaho. Bakit ako umalis? Na fed up, nabore lang ako. Gusto ko na ng improvement sa career ko and I didn't see that in there. What I saw is me, nailed in there as traffic forever. I didn't want that to happen. Ayun, umalis ako. Lumipat ako ng Viva. Hindi naman ako nakakakita ng 'career' sa Viva. Parang pumapasok lang ako just for the sake na may trabaho at kumikita ako. Other than that, no more reason to show up in the company. So when I got pregnant with Jhia, umalis ako. Agad agad!
9. Speaking of pregnancy, before I had Jhia, I had a miscarriage. Eehhh, naiiyak na naman ako :'( Mar 2014, wala pa akong 1month sa Viva, I found out I was pregnant. After a week, I lost it. Ganun pala yun. It was painful and depressing. I was shattered. I was lost. I was full of questions. Ilang araw akong nag iiyak lang, ayokong tignan yung asawa ko pag tumatabi saken kasi parang nagfflash yung itsura nya na umiyak sya tapos iiyak na naman ako. Hindi ko makalimutan yung eksena mula nung gumising ako nung araw na yun hanggang sa niraspa ako. I stopped blogging kasi parang all I ever wanted to say was how painful it was because I thought it would lessen the pain somehow. Saka parang ang sad masyado and walang ibang pumapasok sa isip ko. Sangkaterbang drafts ang meron ako nun. Puro iyak talaga ako for days, months pa ata! Pag naalala ko yun, masakit padin kahit na two years ago na yun. Yes, nararamdaman ko yung luha ko tumutulo habang tinatype ko to. Ang sakit lang alalahanin non. Lagi akong nagdadasal kay little angel, mula nung ipagbuntis ko si Jhia hanggang ngayon. I'd always thought kapag naglalaro mag-isa yung anak ko, naglalaro sila. Yun.
10. I have this abnormal fear of nakainom and nagiinuman. Kung ikaw yung tipo na nagdadaldal kapag nakainom, wag kang lalapit saken. There was an instance na nagsisigaw ako because nilapitan ng akala ko nakainom, friend ko pala! Ginulat nya kasi ako haha. Ayun, syempre, kahihiyan!
11. I have fear of ipis and malaking gagamba. Twenty something na ako pero tinatawag ko padin ang tatay ko kapag may ipis sa paligid.
12. I honestly like Taylor Swift songs. #Swiftie <3 her 'Teardrops on my Guitar' is my most favorite. Literal na may Teardrops,, wala nga lang guitar everytime I hear the song.
13. Way back since elem, I used to keep a 'diary' and write on it DAILY. I wrote everything there. I've kept up a number of notebooks na ginawa kong diary. Some of them were already in the trash, pero may natira pa ata. And it's fun rereading them kasi nababalikan ko yung mga moment na may sakit, tawa, iyak, kilig. Ganern.
14. I am adopted. That's the reason why I am decades away from my siblings. Ang alam lang ng lahat, latak ako, menopause baby. This is the truth. Yung biological parents ko, binigay ako sa family ko ngayon. Friends ata sila, churchmate, parang ganon. This family, since wala na silang baby that time and si ate mahilig sa bata, kinuha ako. I grew up knowing this story but not the real reason behind it. Pero whatever it is, let's just leave it to history. After all, masaya naman at maayos ang buhay ko. I have no inapi-pinagkaitan stories like those you watch on the screen. Inalagaan ako, iningatan, pinag-aral sa magandang school. I know the biological family. They used to visit me once in a while when I was young. I am friends with my bioligical sibs in Facebook. But that was it. Yun na yon. :)
1. May note din sa gilid ng BC (Birth Cert) ko. Originally kasi, ang nakalagay dun is 'male'. Badtrip no? Haha. Nagstruggle din ako sa pag-ayos nun and it took me 25 years before I finally had it changed. Hinintay ko pang mabago ung process from going through courts to submitting some requirements nalang sa City Hall. Napaayos ko naman sya nung 2014. Natakot yung asawa ko baka hindi ako mapakasalan e. Haha. Hindi naman sya naging problema sa mga schools or something kasi hindi napapansin. Hindi lang ako nakakakuha ng passport hanggat hindi yun naayos. Hindi ko din naman kailangan noon.
2. Anim kami magkakapatid, ako ung bunso. And when I say that I mean late comer, pahabol, latak, etc. Our eldest is 51yo na ata and yung sinundan ko is 14 years older than me. My parents are 74yo as of writing.
3. I am in between being an introvert and an extrovert. Ambivert ba yun? Not even sure of that. Hindi ko masabing introvert ako kasi I can be so loud naman whenever I am with friends. Makulit naman talaga ako, madaldal, maingay, maharot minsan, makwento, ganon. Pero pag hindi kasi tayo masyado pang magkakilala or close, nakikitawa lang ako, nakikiramdam. Mahiyain effect, ganun. Parang nakikiramdam lang muna, ganun.
4. Lakwatsera ako. I looooooove travelling. I love to explore the nature. May something sa magandang tanawin at fresh air na talaga namang narerefresh ako. My fave to go place is the beach. Shet. I can stay all day sa dagat lang. Sobrang love ko. Medyo takot lang ako sa gabi kasi yung sound feeling ko lalamunin ako ng dagat or magkakatsunami. Pero nangingibabaw talaga ung pagmamahal ko sa tunog ng alon at sea breeze. Meron akong mapa ng Pilipinas, ung may mga beach na nakalagay, haha. Dream kong mapuntahan yun lahat. Mister and I had a few travels. We go out of town kapag anniversary namin. Dahil dyan, frustrated travel blogger din ako. In fact, adBONtures was supposedly for our travels - both IG and blog kaso nakakadalawa palang kami simula nung kinasal kami kaya ayun. Walang nabuo sa blog ko. Haha. Yung IG meron naman. Follow nyo ko! :)
5. Frustrated photographer din ako. Actually, madami pala akong frustrations. Haha. I love taking pictures. Nung nagkatrabaho ako at nakaipon, hulaan nyo ano una kong binili? Haha. CAMERA!
6. Wala akong rebelde story o ung maagang-nabuntis-hindi-nakagraduate-story. Nasa tama naman yung timeline ng events sa buhay ko. Nakagraduate ako, nagtrabaho, nag-asawa, nagkaanak. I'm proud of it. But if there's something I regret in life, yun any yung hindi ko pinagbutihan nung college ako. Back in high school, I was an active student. Hindi ako honor pero grumaduate ako with special awards and medals mula sa mga quiz bees. Back then, sinabi ko sa sarili ko dapat mag deans list ako sa college. First year, ok naman ako. Lahat ng grades ko 1.sumthing. Pero nung lumipat ako ng school, dun na nagsimula. I was an irregular student with no particular friend. Walang constant na company kasi paiba iba ang classmates at classes ko. I felt lonely which I'm not best at. Hindi ko alam anong nangyari. Andyang tinatamad pumasok, ayoko sa prof, ganun. At the end of the sem, nakita ko may tres ako. Ayun, sunod sunod na, isang tres kada sem. Sa student council lang nagkaron ng saysay ang college life ko, sa totoo lang. Yun lang ang naging interesting, hehe. Ngayon, lagi kong naiisip, sana pinagbutihan ko. Baka nasa news din ako (nagtatrabaho) ngayon. Sad.
7. Sobrang hanga ko kay Jessica Soho nung pinadala sya sa gera at may sumabog sa likod nya pero matibay padin syang nagdeliver ng news. Di ko makakalimutan yun. Because of that, I liked Mass Comm kahit ayaw ng magulang ko kasi pinapatay daw ang mga journalist. I ended up as a Communication Arts graduate, medyo broad. Kaya kung saan ako napunta hehe. Nag work ako sa TV5, sa traffic ako napunta. Ang dami na kasi talagang sasakyan ngayon. Char! Joke lang. Traffic ng commercials - kami yung nagsschedule ng commercials sa mga palabas. Nung una, sabi ko stepping stone lang. E wala, nag enjoy at na inlove si 'neng. Naka almost 4 years din ako don. Buhay padin yung pangarap kong yun - yung mapunta sa news dept. I still have time to make it come true naman diba? Hopefully, yes.
8. Speaking of TV5, minahal ko ng sobra talaga yung company. Keber kung umuwi ako ng 12mn matapos lang yung trabaho. Medyo nakakastress yung trabaho pero yung mga tao kasi, yung mga katrabaho mo, masayang kasama. Yung kahit na magkakanda sabit sabit kayo tawanan lang. We're all in this together ang peg. Kaya kahit pano, gumagaan yung trabaho. Bakit ako umalis? Na fed up, nabore lang ako. Gusto ko na ng improvement sa career ko and I didn't see that in there. What I saw is me, nailed in there as traffic forever. I didn't want that to happen. Ayun, umalis ako. Lumipat ako ng Viva. Hindi naman ako nakakakita ng 'career' sa Viva. Parang pumapasok lang ako just for the sake na may trabaho at kumikita ako. Other than that, no more reason to show up in the company. So when I got pregnant with Jhia, umalis ako. Agad agad!
9. Speaking of pregnancy, before I had Jhia, I had a miscarriage. Eehhh, naiiyak na naman ako :'( Mar 2014, wala pa akong 1month sa Viva, I found out I was pregnant. After a week, I lost it. Ganun pala yun. It was painful and depressing. I was shattered. I was lost. I was full of questions. Ilang araw akong nag iiyak lang, ayokong tignan yung asawa ko pag tumatabi saken kasi parang nagfflash yung itsura nya na umiyak sya tapos iiyak na naman ako. Hindi ko makalimutan yung eksena mula nung gumising ako nung araw na yun hanggang sa niraspa ako. I stopped blogging kasi parang all I ever wanted to say was how painful it was because I thought it would lessen the pain somehow. Saka parang ang sad masyado and walang ibang pumapasok sa isip ko. Sangkaterbang drafts ang meron ako nun. Puro iyak talaga ako for days, months pa ata! Pag naalala ko yun, masakit padin kahit na two years ago na yun. Yes, nararamdaman ko yung luha ko tumutulo habang tinatype ko to. Ang sakit lang alalahanin non. Lagi akong nagdadasal kay little angel, mula nung ipagbuntis ko si Jhia hanggang ngayon. I'd always thought kapag naglalaro mag-isa yung anak ko, naglalaro sila. Yun.
10. I have this abnormal fear of nakainom and nagiinuman. Kung ikaw yung tipo na nagdadaldal kapag nakainom, wag kang lalapit saken. There was an instance na nagsisigaw ako because nilapitan ng akala ko nakainom, friend ko pala! Ginulat nya kasi ako haha. Ayun, syempre, kahihiyan!
11. I have fear of ipis and malaking gagamba. Twenty something na ako pero tinatawag ko padin ang tatay ko kapag may ipis sa paligid.
12. I honestly like Taylor Swift songs. #Swiftie <3 her 'Teardrops on my Guitar' is my most favorite. Literal na may Teardrops,, wala nga lang guitar everytime I hear the song.
13. Way back since elem, I used to keep a 'diary' and write on it DAILY. I wrote everything there. I've kept up a number of notebooks na ginawa kong diary. Some of them were already in the trash, pero may natira pa ata. And it's fun rereading them kasi nababalikan ko yung mga moment na may sakit, tawa, iyak, kilig. Ganern.
14. I am adopted. That's the reason why I am decades away from my siblings. Ang alam lang ng lahat, latak ako, menopause baby. This is the truth. Yung biological parents ko, binigay ako sa family ko ngayon. Friends ata sila, churchmate, parang ganon. This family, since wala na silang baby that time and si ate mahilig sa bata, kinuha ako. I grew up knowing this story but not the real reason behind it. Pero whatever it is, let's just leave it to history. After all, masaya naman at maayos ang buhay ko. I have no inapi-pinagkaitan stories like those you watch on the screen. Inalagaan ako, iningatan, pinag-aral sa magandang school. I know the biological family. They used to visit me once in a while when I was young. I am friends with my bioligical sibs in Facebook. But that was it. Yun na yon. :)
Comments
Post a Comment